Ψευδορκία Μάρτυρα με Ένορκη Βεβαίωση:

μη πλήρωση της αντικειμενικής υπόστασης του εγκλήματος σε περίπτωση  ενόρκου βεβαιώσεως μη ληφθείσης υπόψη από το πολιτικό δικαστήριο για τυπικούς λόγους

Όταν τα φερόμενα ως ψευδή γεγονότα κατατέθηκαν με ένορκες βεβαιώσεις ενώπιον συμβολαιογράφου και οι ένορκες αυτές βεβαιώσεις δεν ελήφθησαν υπόψιν για τη διαμόρφωση δικαστικής πεποίθησης εκ μέρους του δικάσαντος δικαστή για τυπικούς λόγους, όπως π.χ. διότι δεν τηρήθηκαν οι προϋποθέσεις νόμιμης λήψης των, τότε ακόμη και αν υποτεθεί ψευδές το περιεχόμενό τους δεν δύναται από μόνο του να υποστασιοποιήσει αντικειμενικώς το αδίκημα της ψευδορκίας μάρτυρος για το λόγο ότι αν και αυτά έγκειτο εντός του θέματος της ανοιγείσας διαφοράς, ωστόσο δεν ελήφθησαν υπόψη από τον δικάσαντα δικαστή [βλ. Βούλευμα 18/2004 του Συμβουλίου Πλημ. Λευκάδας, Ποιν. Λόγος 1/2004, σελ. 433-435]. Βλ. σχετικώς βούλευμα ΑΠ 758/2007 Πρ&Λόγος 8, 127 και ΑΠ 1301/2008 ΠοινΛόγος 2008, 821, με το οποίο κρίθηκε ότι αν δεν αναφέρεται στην απόφαση ότι για τη λήψη της ένορκης βεβαίωσης εκλήθη νομίμως ο αντίδικος, η δοθείσα ένορκη βεβαίωση δεν αποτελεί νόμιμο αποδεικτικό μέσο και δεν στοιχειοθετείται δι’ αυτής αντικειμενικώς το αδίκημα της ψευδορκίας [ΑΠ 1301/2008 ΠοινΛόγος 2008, 821].

Σημειώνεται επιπλέον ότι στην ως άνω περίπτωση θα πρέπει η δικαστική απόφαση ή το βούλευμα να αναφέρει εάν νόμιμα ή μη ελήφθησαν υπόψη οι εν λόγω ένορκες βεβαιώσεις από το Δικαστήριο στο οποίο κατατέθηκαν, εκτός εάν πρόκειται περί διαδικασίας ασφαλιστικών μέτρων όπου ο ως άνω κανόνας αίρεται, δοθέντος ότι κατ’ αυτή λαμβάνονται υπόψη και μη πληρούντα τους όρους του νόμου αποδεικτικά μέσα όπως είναι και η για τη συναγωγή μόνο δικαστικών τεκμηρίων συνεκτιμώμενες ένορκες βεβαιώσεις που κατατέθηκαν για να ληφθούν υπόψη σε δίκη ασφαλιστικών μέτρων χωρίς κλήτευση του αντιδίκου [ΑΠ 1633/2002 Ποιν. Λόγος 2002/1830 και επ.].

Σωτήριος Καλαμίτσης
27.08.2009