Σωτήριος Καλαμίτσης

Εταιρεία Δικηγόρων

ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ (ΕΕ) 2020/1784 ΓΙΑ ΤΙΣ ΔΙΑΣΥΝΟΡΙΑΚΕΣ ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ

Με το νέο Κανονισμό 2020/1784 (με ισχύ από την 1η Ιουλίου 2022 – βλ. αναλυτικότερα άρθρο 37 αυτού) πραγματοποιείται ολοκληρωτική αναδιατύπωση (βλ. σημείο 1 του Προοιμίου του Κανονισμού, βλ. και Μ. Καραγεωργιάδου, Ο νέος Κανονισμός (ΕΕ) 2020/1784 υπό την οπτική του Δικαστικού Επιμελητή, σε Lex&Forum, 2/2021, σελ. 494) του κανονισμού 1393/2007 (που καταργείται – κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο άρθρο 36 αυτού), ως προς τη διασυνοριακή επίδοση ή κοινοποίηση δικαστικών και εξώδικων πράξεων σε αστικές ή εμπορικές υποθέσεις.

Καθιερώνεται η ηλεκτρονική επικοινωνία μεταξύ των Αρχών Διαβίβασης και Παραλαβής (βλ. αρ. 5-6 του Κανονισμού) και εξισώνεται το ψηφιακό με το υλικό έγγραφο (βλ. αρ. 6 του Κανονισμού και Α. Άνθιμο, Διασυνοριακές Επιδόσεις στην ΕΕ – Ο νέος Κανονισμός 2020/1784, σελ. 448, 453).

 Κατά τα λοιπά, με την εξαίρεση του άρθρου 7 (συνδρομή για τον εντοπισμό διευθύνσεων), ο κανονισμός δεν εφαρμόζεται όταν η διεύθυνση του παραλήπτη πράξης είναι άγνωστη και στην επίδοση ή κοινοποίηση πράξης εντός του κράτους μέλους του δικάζοντος δικαστηρίου σε εξουσιοδοτημένο αντιπρόσωπο του προσώπου προς το οποίο γίνεται η επίδοση ή κοινοποίηση, ανεξάρτητα από τον τόπο διαμονής του εν λόγω προσώπου (άρθρο 1 του Κανονισμού).

Με το άρθρο 19 του νέου Κανονισμού εισάγεται για πρώτη φορά η δυνατότητα της ηλεκτρονικής επίδοσης των δικογράφων, υπό όρους (βλ. Μ. Καραγεωργιάδου, ό.π.). Η με αυτόν τον τρόπο επίδοση ή κοινοποίηση δικαστικών πράξεων μπορεί να γίνεται απευθείας σε πρόσωπο που έχει γνωστή διεύθυνση για επίδοση ή κοινοποίηση σε άλλο κράτος μέλος με οποιαδήποτε ηλεκτρονικά μέσα επίδοσης ή κοινοποίησης που είναι διαθέσιμα βάσει του δικαίου του κράτους μέλους του δικάζοντος δικαστηρίου για την επίδοση ή κοινοποίηση πράξεων στο εσωτερικό της χώρας, υπό την προϋπόθεση ότι: α) οι πράξεις αποστέλλονται και παραλαμβάνονται μέσω εγκεκριμένων ηλεκτρονικών υπηρεσιών συστημένης παράδοσης κατά την έννοια του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 910/2014[1], και ο παραλήπτης έχει δώσει εκ των προτέρων τη ρητή συναίνεσή του για τη χρήση ηλεκτρονικών μέσων για την επίδοση ή κοινοποίηση πράξεων κατά τη διάρκεια δικαστικών διαδικασιών, ή β) ο παραλήπτης έχει δώσει εκ των προτέρων τη ρητή συναίνεσή του στο δικαστήριο ή στην αρχή που επιλήφθηκε της διαδικασίας ή στον υπεύθυνο επίδοσης ή κοινοποίησης πράξεων στο πλαίσιο της διαδικασίας αυτής να αποστείλει ηλεκτρονική επιστολή σε συγκεκριμένη διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου για τους σκοπούς της παραλαβής προς επίδοση ή κοινοποίηση πράξης κατά τη διάρκεια της εν λόγω διαδικασίας και ο παραλήπτης επιβεβαιώνει την παραλαβή της πράξης με απόδειξη παραλαβής, αναφέροντας την ημερομηνία παραλαβής.

Προβλέπονται και άλλοι τρόποι διαβίβασης και επίδοσης ή κοινοποίησης δικαστικών πράξεων, όπως της διαβίβασης δια της διπλωματικής ή προξενικής οδού σε εξαιρετικές περιστάσεις (άρθρο 16 του Κανονισμού), της επίδοσης ή κοινοποίησης ταχυδρομικώς απευθείας σε πρόσωπα που βρίσκονται σε άλλο κράτος μέλος με συστημένη επιστολή με απόδειξη παραλαβής ή ισοδύναμο έγγραφο (άρθρο 18 του Κανονισμού), της απευθείας επίδοσης ή κοινοποίησης μέσω δικαστικών επιμελητών, υπαλλήλων ή άλλων αρμόδιων προσώπων του κράτους μέλους παραλαβής, υπό τον όρο ότι αυτό επιτρέπεται από το δίκαιο του συγκεκριμένου κράτους μέλους (άρθρο 20 του Κανονισμού).

Κατερίνα Κρεούζη – 30.07.2021



[1] Σύμφωνα με το άρθρο 3 (ορισμοί) του Κανονισμού (ΕΕ) 910/2014 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Ιουλίου 2014 , σχετικά με την ηλεκτρονική ταυτοποίηση και τις υπηρεσίες εμπιστοσύνης για τις ηλεκτρονικές συναλλαγές στην εσωτερική αγορά και την κατάργηση της οδηγίας 1999/93/ΕΚ, «Για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού, ισχύουν οι ακόλουθοι ορισμοί: […] 36) «ηλεκτρονική υπηρεσία συστημένης παράδοσης»: υπηρεσία η οποία καθιστά δυνατή τη διαβίβαση δεδομένων μεταξύ τρίτων μερών με ηλεκτρονικά μέσα και παρέχει τεκμήρια σχετικά με τον χειρισμό των διαβιβαζόμενων δεδομένων, περιλαμβανομένης απόδειξης της αποστολής και της παραλαβής των δεδομένων, και η οποία προστατεύει τα διαβιβαζόμενα δεδομένα από τον κίνδυνο απώλειας, κλοπής, βλάβης ή τροποποίησης τους χωρίς άδεια· 37) «εγκεκριμένη ηλεκτρονική υπηρεσία συστημένης παράδοσης»: ηλεκτρονική υπηρεσία συστημένης παράδοσης που πληροί τις οριζόμενες στο άρθρο 44 απαιτήσεις· […]». Κατά το άρθρο 44§1  του ίδιου Κανονισμού «Οι εγκεκριμένες ηλεκτρονικές υπηρεσίες συστημένης παράδοσης πληρούν τις ακόλουθες απαιτήσεις: α) παρέχονται από έναν ή περισσότερους εγκεκριμένους παρόχους υπηρεσιών εμπιστοσύνης· β) εξασφαλίζουν με υψηλό επίπεδο εμπιστοσύνης την ταυτοποίηση του αποστολέα· γ) εξασφαλίζουν την ταυτοποίηση του αποδέκτη πριν από την παράδοση των δεδομένων· δ) η αποστολή και η λήψη των δεδομένων διασφαλίζονται με προηγμένη ηλεκτρονική υπογραφή ή προηγμένη ηλεκτρονική σφραγίδα εγκεκριμένου παρόχου υπηρεσιών εμπιστοσύνης κατά τρόπο που να αποκλείει τη δυνατότητα μη ανιχνεύσιμης τροποποίησης των δεδομένων· ε) οποιαδήποτε τροποποίηση των δεδομένων που απαιτούνται για τους σκοπούς της αποστολής ή της λήψης των δεδομένων δηλώνεται σαφώς στον αποστολέα και στον αποδέκτη των δεδομένων· στ) η ημερομηνία και ο χρόνος αποστολής, παραλαβής και οποιαδήποτε αλλαγή των στοιχείων αναφέρεται με εγκεκριμένη ηλεκτρονική χρονοσφραγίδα.

Σε περίπτωση μεταφοράς των δεδομένων μεταξύ δύο ή περισσότερων εγκεκριμένων παρόχων υπηρεσιών εμπιστοσύνης, οι απαιτήσεις που ορίζονται στα στοιχεία α) έως στ) εφαρμόζονται σε όλους τους εγκεκριμένους παρόχους υπηρεσιών εμπιστοσύνης».